Maken wat we hebben afgesproken

Johan Postma is technisch manager in het project PHS Nijmegen. In die rol vertegenwoordigt hij namens ProRail een team van mensen met ieder hun eigen specifieke kennis. Een rol waar een buitenstaander nu niet zoveel van merkt. Maar als het project straks klaar is, en alles werkt zoals het bedacht is, is Johans werk geslaagd.

Eindresultaat

“Technisch management start met studeren, specificeren, afwegen en beslissen. Met in het geval van PHS Nijmegen de hamvraag: welke bijdrage van ons is nodig aan het overkoepelende PHS programma? Met andere woorden, welke prestaties moeten de sporen en het station straks leveren?”, vertelt Johan.

“Het team van technisch management bestaat uit collega’s van ProRail en ingenieursbureau Arcadis. Wij zorgen ervoor dat straks, als het project klaar is, er een mooi station en opstelterrein is waar alles goed functioneert. Dat we hebben gemaakt wat we vooraf met alle betrokken partijen hebben afgesproken. En dat dit uiteindelijk ook voldoet aan alle voorwaarden om het goed te kunnen onderhouden in de toekomst. Wij gaan voor het eindresultaat, dat is namelijk wat wij achterlaten. Ik kijk met trots naar het technisch team: de samenwerking, de bevlogenheid. En altijd mooi om te zien hoeveel kennis en kunde bij elkaar is gebracht. Overigens moeten we de inbreng van de aannemer Dura Vermeer niet uitvlakken, ook zij beschikt over een groot (technisch) team dat meedenkt in de keuze van de beste oplossingen en het op de bouwplaats uiteindelijk allemaal van doen maakt.”

Inhoud en proces

“Het mooie van wat ik doe is dat mijn werk zich steeds afspeelt op het snijvlak tussen inhoud en proces. Vanuit een brede technische blik kijk je naar de gewenste oplossingen. Dat is de inhoud. Vervolgens denk je na over hoe je voor elkaar krijgt dat deze ook worden toegepast. Voor keuzes met veel impact, op bijvoorbeeld geld of risico, of met verschillende belanghebbende partijen, heb je besluitvorming nodig en moet je de juiste paden bewandelen. Ik hou ervan complexe opgaven terug te brengen tot behapbare, begrijpelijke onderdelen. Moeilijke dingen terugbrengen tot de kern, om te komen tot goede besluitvorming. Hier heb ik in de jaren wel een bepaalde handigheid in gekregen.”

Johan vertelt enthousiast verder: “Met dit project raken we ook nog eens alles wat je in een spoorse omgeving tegen kan komen. Het station en de transfer, het spoor, energievoorziening, de renovatie van de monumentale perronkappen en wachthuisjes. Maar ook ecologie, waterhuishouding, vergunningen enzovoorts. Dat maakt dat je met een groot team werkt. Ik heb lang niet overal verstand van, dus het is nodig om mensen om je heen te hebben die je kunnen adviseren. Dat het project op loopafstand van mijn huis is, is daarbij nog een mooie bijkomstigheid”, zegt hij met een lach.

Beheersen van de opdracht

In een project van deze omvang zitten veel uitdagingen. “De grootste uitdaging is het beheersen van de oorspronkelijke opdracht. Er zijn veel belanghebbenden in dit project die allemaal wensen hebben. Je wilt aan de ene kant gehoor geven aan die wensen, maar je wilt ook niet het risico lopen dat je project onbeheersbaar wordt en je uit het oog verliest wat je kerntaak is.”

“We hebben jaren geleden het ‘swimminglane principe’ geïntroduceerd, een model dat helpt om je niet te laten afleiden van je kerntaak. Je gaat door met de basis van je oorspronkelijke opdracht, je haalt je gestelde mijlpalen en introduceert geen risico’s. Je houdt extra wensen gescheiden van je basis totdat besluitvorming heeft plaatsgevonden. En besluitvorming doe je pas na een goede impactanalyse die laat zien wat de extra wens doet met je risico, capaciteit, etcetera.”  

Op de vraag naar welke mijlpaal Johan het meest uitkijkt geeft hij aan dat dat niet een specifieke mijlpaal is. “We zetten namelijk niet in één keer het eindresultaat neer. Elke keer dat we iets nieuws in gebruik nemen is voor mij een mijlpaal. Bijvoorbeeld volgend jaar mei wanneer het eerste deel van het nieuwe opstelterrein in gebruik genomen wordt. En daarna de ingebruikname van het nieuwe perron en de westentree. Dat zijn allemaal momenten waar ik naar uit kijk”.