De lijnen van Maarsbergen : Susanne Sørensen

Gegroeid uit de omgeving 

De basis van het ontwerp is het landschap zelf. Het ontwerp verbeeldt de verbinding tussen natuur en mens, verleden en heden. Aan weerszijden van het werk staan symbolische schilderingen: Ridder Fulco en het wapenschild van de abdij van Berne. Daartussen ontvouwt zich een groen landschap met herkenbare elementen uit Maarsbergen – van gebouwen en planten tot lichtaccenten en persoonlijke bijdragen van bewoners. 

De monokleur die volgt komt terug in de randen van het werk. Waardoor het een lang geheel blijft. Het oogt rustig en vloeiend. Fijn om langs te bewegen. Tegelijkertijd is er veel te zien in het groen. De plantstructuren laten het beeld leven. Geen enkele deel is hetzelfde doordat het handgemaakt is. Er zijn verschillende delen in de route. Een deel met de schilden in kleur, de lichten, de wortels. Een deel met kenmerkende gebouwen van Maarsbergen. Zo valt er telkens weer iets nieuw te ontdekken. Een waterplas uit de buurt. Een kavelpatroon uit de wijk.

Samen met kinderen Maarsbergen 

Een bijzonder onderdeel van het voorstel is mogelijkheid voor de kinderen in Maarsbergen om een aanvulling te doen op het ontwerpen. Deze kunstenaar wil een groep van de basisschool mee laten werken aan het ontwerp. Maarsbergen heeft zijn eigen wapenschild. Maar wat zouden zij zelf doen als ze er een mogen maken voor hun dorp of familie? Welke dieren of dingen zou je hierin kunnen zetten? Welke dieren komen voor in de buurt? De tekeningen worden omgezet naar prints in het werk. Herkenbaar maar ook deel van het geheel. Zo wordt het werk ook van hun. Iets om trots op te zijn. Zo ontstaat een kunstwerk dat niet alleen over Maarsbergen gaat, maar ook van Maarsbergen is.